Styre-og medlemsmøte.på Alpehytta på Standaleidet i Ørsta, fredag 28. februar 2025.  Hovudsaka-Emblas framtid. Guppearbeid,. Mange gode idear kom fram. Yngre krefter må til skal prosjektet leve vidare, det har vore tema i mange år. Korleis få dei unge med? Bli med på fredstokt med Embla, må starte her. Med utgangspunkt i ei uroleg verd som vi lever i, viktig å lære eigen beredskap. Bli kursa i førstehjelp, matauk m.m.. Og midt i gruppearbeidet vert vi vitne til den gale mann i USA som skjeller ut den ukrainske presidenten for open scene i Det Kvite Hus. Vi sat der makteslause. Men kvinnekrafta vakna til liv, med enda større styrke. Det er no det gjeld, det er no vi må stå på. Etter gruppearbeidet vart det servert god, gammaldags kjøttkakemiddag, tilberedt av Hildur og Olli, det smakte fortreffeleg.

Og så vart det mimring, artige historier dukka opp frå inn-og utland der Emblaskipet med crew hadde ferdast.

Stiftinga Embla markerer 30 års virke med fredskonferanse på høgskulen i Volda torsdag 24.oktober kl. 18-21. Vi kan vise til eit rikhaldig program med foreslesarar frå høgskulen i Volda, Inger Marie Okkenhaug, Marit Luise Brekke og Knut Einar Lillebø Voll.  PP om kvinnefredsskipet Embla, musikk ved Jorun Marie Kvernberg, samtale med den ukarinske småbarnsmora Osaka Petrenko, Fredsfuglar, kva dei står for m.m. Alle hjarteleg velkomne, gratis inngang og gratis mat og kaffi,

sponsa av Sparebankstiftinga og Sparebank 1SMN

Denne runesteinen var sett opp i Sømmevågen i Sola kommune i området rundt flymuseet.  Det vart lyst ut konkurranse om beste inskriptsjon som skulle stå på steinen. På runesteinen vart  denne teksta hoggen inn:

"Trå varsomt, husk de som var,  var de som er, og vi som er, blir de som var. Og allting rundt oss er på lån,  for de som kommer etter."

Kven hadde trudd at det i 2023/24 skulle bryte ut krig i eit såkalla sivilisert samfunn. Først med Putin sitt angrep på Ukraina, så krig i Midtausten. Kvinnefredsskipet Embla er viktigare enn nokon gong før. Og vi må aldri gi opp håpet, misser vi håpet har vi misst alt. Gjennom 30 år har Embla rodd på elvar, sjøar og hav i innland og utland. Vi har lagt att eit fredsanker  på stader vi har besøkt, eit fredssymbol som syner at Embla har vore der. Og slik skal vi halde fram, nye og yngre krefter må ta tak om årer og skjold og føre fredsarven vidare. "Alle må vi ta eit åretak for fred"

Bilete syner kva teksta seier, her frå Eu i Framkrike i 1997

25 år har gått, skip og mannskap har fått ein fin patina i utsjånad, men også i våre sinn. Ideen om å bruke eit vikingskip i fredens teneste har satt spor etter seg i inn-og utland. Og kanskje er vi enno ikkje klar over kor genial denne ideen er. Dette er det vi må gå djupare inn i , finne kjerna i vidare bruk av skipet. Eit fredssenter med eit Emblas hus må vi ikkje leggje frå oss. Det har kome så nære no når vår gudmor Astrid slit med sjukdom, men likevel gav så klare tankar i sin tale ved nedlegginga av "Anchor of Peace" ved Eidsfjorden 11. mai 2019, at dette måtte vi gå vidare med.

1000 år etter vikingtoktene var Embla-kvinnene klare til å reise ut i verda med fredsskipet Embla, for å spreie bodskapen om fred og internasjonal forståing.

Vi ville nytte kulturen som reiskap, og skape haldningar for fred og samhald.

Emblaskipet var vårt samlingspunkt og ”Speakers corner”.

Stiftinga Embla var eit faktum. Det var krigen som braut ut i tidlegare Jugoslavia i 1992 som sette tankane i sving om å gjere noko. Og noko vart gjort: "Vi bygg eit vikingskip, som skal bli eit fredsskip" "Vi snur krig til fred", vart slagordet vårt Båtbyggjar Jakob Helset hadde tru på prosjektet og sette i gang bygginga.